การโจมตีของอิสราเอลต่อภาคใต้ของเลบานอนเมื่อวันศุกร์และเสาร์ที่ผ่านมา เป็นเพียงส่วนหนึ่งของแนวทางเชิงรุกที่ดำเนินมานานหลายทศวรรษ เทลอาวีฟยังคงมองภาคใต้ของเลบานอนเป็นพื้นที่ยุทธศาสตร์ที่เปิดให้แทรกแซงทางการทหารและการเมืองอย่างต่อเนื่อง ความรุนแรงที่เกิดขึ้นล่าสุดทำให้เกิดคำถามสำคัญต่อรัฐบาลเลบานอนว่า ประเทศจะสามารถปกป้องอธิปไตยของตนได้อย่างไร หรือจะยังคงเป็นฝ่ายที่ถูกโจมตีโดยไม่มีมาตรการตอบโต้ที่ชัดเจนต่ออิสราเอล
กองทัพเลบานอนในสมการปัจจุบัน
หลังสงครามปี 2006 ข้อตกลงระหว่างประเทศ (มติ 1701 ของ UN) ได้กำหนดให้กองทัพเลบานอนต้องดูแลความมั่นคงทางตอนใต้ของประเทศร่วมกับกองกำลัง UNIFIL อย่างไรก็ตาม ในทางปฏิบัติ กองทัพเลบานอนไม่สามารถตอบโต้การรุกรานของอิสราเอลได้อย่างมีประสิทธิภาพ เนื่องจากข้อจำกัดด้านยุทโธปกรณ์และข้อจำกัดทางการเมือง ความเป็นจริงคือ เลบานอนยังต้องเผชิญกับแรงกดดันจากภายในและภายนอก ทั้งจากกลุ่มที่ต้องการให้กองทัพเป็นผู้คุมพื้นที่เพียงฝ่ายเดียว และจากอิทธิพลทางภูมิภาคที่ทำให้เป็นไปไม่ได้ที่กองทัพจะเข้าควบคุมพื้นที่ทางใต้โดยสมบูรณ์
ความเงียบของรัฐเลบานอน: การยอมรับโดยปริยาย?
ทุกครั้งที่อิสราเอลโจมตีภาคใต้ รัฐบาลเลบานอนมักออกแถลงการณ์ประณามแต่ไม่มีมาตรการที่เป็นรูปธรรม คำถามสำคัญคือ การที่รัฐไม่มีปฏิกิริยาที่แข็งกร้าวพอถือเป็นการยอมรับโดยปริยายหรือไม่? ในขณะที่รัฐบาลยืนยันว่าไม่ยอมรับการรุกรานและการยึดครองของอิสราเอล แต่ในทางปฏิบัติกลับไม่มีการดำเนินการที่สามารถป้องปรามอิสราเอลได้อย่างแท้จริง
ปัจจัยภายนอกยังมีบทบาทสำคัญ โดยเฉพาะชาติตะวันตกที่อ้างว่าพยายามป้องกันความรุนแรง แต่กลับไม่สามารถให้หลักประกันด้านความมั่นคงแก่เลบานอนได้ ส่งผลให้รัฐต้องเผชิญกับภาวะชะงักงันทางการเมือง ขณะที่อิสราเอลสามารถดำเนินการทางทหารได้โดยไม่มีการตอบโต้ที่ชัดเจน
ฮิซบุลเลาะห์: จะตอบโต้หรือไม่?
นับตั้งแต่ปี 2006 ฮิซบุลเลาะห์ได้สร้างสมดุลเชิงยุทธศาสตร์ที่ชัดเจนว่า การโจมตีใด ๆ ของอิสราเอลจะไม่ได้รับการปล่อยผ่านโดยไม่มีการตอบโต้ ถึงแม้ว่าจะมีความพยายามจากอิสราเอลในการทดสอบขีดจำกัดของนโยบายนี้ แต่จนถึงขณะนี้ ฮิซบุลเลาะห์ยังคงใช้แนวทางอดกลั้น เปิดทางให้คณะกรรมการหยุดยิงดำเนินงาน อย่างไรก็ตาม การโจมตีที่ยืดเยื้อของอิสราเอลทำให้เกิดคำถามว่า ฮิซบุลเลาะห์จะสามารถยับยั้งการตอบโต้ได้อีกนานเพียงใด
ความเป็นไปได้ของสงครามเต็มรูปแบบ
แนวโน้มของสงครามระหว่างอิสราเอลและเลบานอนยังคงมีอยู่ แม้จะยังไม่ใช่ทางเลือกแรกของทั้งสองฝ่าย อิสราเอลตระหนักว่าฮิซบุลเลาะห์ยังคงมีศักยภาพทางทหารและการสนับสนุนจากประชาชน แม้ว่าจะเผชิญกับการโจมตีทางทหารจากอิสราเอลในช่วงที่ผ่านมา ขณะที่ฮิซบุลเลาะห์เองก็เข้าใจว่าการเผชิญหน้าทางทหารเต็มรูปแบบอาจเป็นกับดักที่อิสราเอลต้องการใช้เพื่อดึงเลบานอนเข้าสู่สงครามในช่วงเวลาที่เหมาะสมกับตนเอง
อิสราเอลจะไม่ยุติการโจมตีโดยสมัครใจ เพราะกลยุทธ์ของตนคือการทดสอบขีดจำกัดของฝ่ายตรงข้าม และดำเนินการในพื้นที่ที่ไม่มีการต่อต้านที่เพียงพอ คำถามสำคัญคือ รัฐเลบานอนจะยังคงเป็นฝ่ายถูกโจมตีต่อไป หรือถึงเวลาที่ต้องพิจารณาแนวทางที่แข็งกร้าวขึ้นเพื่อรักษาอธิปไตยของตน?
